the fountainhead

ilk kez 1943’de yayımlanan türkçeye pınar ismiyle çevrilmi$ ayn rand romanı.

elimdeki 5. baskısı hayatın kaynağı olarak türkçeye çevrilmiş.
kitabın kapağından hiç hazzetmemiştim,üstelik anlamsız bir şekilde görünüyordu gözüme çünkü önünde bir kalp var ve yaklaşık olarak bin sayfa.yani küp gibi bir kitap,eni boyu bir.
fakat bu önyargılar def edilip okunmaya başlandığında, ayn rand ın o özgün anlatımı ile , anlatılan hikayenin ne kadar sıradan bir o kadar orijinal olmasının keşfedilişi ile, okunmaya değer görülecek, ertesi gün olduğunda bile okumaya devam etme isteği uyandıracak, fakat napılırsa yapılsın bir çırpıda bitirilemeyecek kitap.
ben sevdim.çünkü okurken anlatılanlara birebir hak vermeniz gerekmiyor,yeri geliyor hayır bu yanlış diyebiliyorsunuz.yazar öyle bir hak tanıyor çünkü size anlatımı ile.ve bu yüzden sanırım bu okurken düşünebileceğiniz,ve bunu da zorlanmadan yapabileceğiniz bir kitap.

toplum içinde birey olabilemin zorluğunu bir kitap bu kadar mı güzel anlatır? bir kitap bu kadar mı insanın kendi dogrularında yürümesi gerektiğini vurgular? bir kitap bu kadar mı okuyucusunu içine alır ve bu kadar mı hadi gel sen de bizimle konuş, düşün der! kesinlikle okunması gereken ama özellikle mimar-içmimar iseniz şart olan kitaplardan biridir. tapılasıdır. kütük görüntüsü göz korkutmaması gerekendir.